انسان تمدن رسانه

به گزارش خبر، سام صالحی بختیاری کارشناس و فعال رسانه در یادداشتی ارسالی به پایگاه خبری گزارش خبر با موضوع " انسان تمدن رسانه " آورده است:

تمدن از جایی شکل گرفت که انسان ها متوجه شدند به یکدیگر نیازمندند و برای بقا باید با یکدیگر هم زیستی مسالمت آمیز داشته باشند ، آنجا بود که چوب و چماق هایشان را پشت در گذاشته و وارد شهر تمدن شدند ، رفته رفته برای ایجاد و کنترل یک جامعه متمدن قوانینی وضع شد و اعمالی مورد نکوهش قرار گرفت و افرادی که بر هر دلیلی این قوانین را رعایت نکردند مجازات یا از جامعه ترد شدند .

فروید پدر علم روانکاوی ، تمدن را مجموعه دستاوردها و نهادهایی معرفی می‌کند که ما را از زندگی اسلاف حیوانی مان دور کرده و دو هدف دارد حفاظت از انسان در برابر جبر طبیعت و تنظیم روابط میان انسان ها ....

فروید تمام فعالیت های انسان از تولد تا مرگ را تحت تاثیر دو عامل ( سائق ) درونی معرفی می‌کند که همواره با یکدیگر در تضاد بوده و برتری یکی بر دیگری می‌تواند رفتار و شخصیت فرد را تعیین کند ، سائق عشق که بر اساس لذت فعالیت می‌کند و هدف آن اتصال و همبستگی جوامع بشری است که باعث صیانت نفس می‌شود و در مقابل آن سائق مرگ که هدف آن ویرانی و انفصال جوامع بشری است .

یک انسان برای اینکه زندگی مقبولی داشته باشد باید در راستای ارضای هر دو سائق خویش قدم بردارد و همواره تعادل را میان آن ها حفظ کند .

تمدن در این راه نقش مهمی ایفا می‌کند ، انسان موجودی اجتماعی است و تمدن بستر خوبی برای برقراری ارتباط با دیگران و ارضای سائق هاست ، اما تمدن دارای قوانین و دستورالعمل هایی است که اجازه ارضای بعضی سائق ها را نمی دهند انسان دارای روحیه بی نهایت طلب است و دوست دارد که سائق های خویش را به کمال ارضا برساند اما تمدن با استفاده از قوانین و محدودیت ها کنترل سائق ها را به دست گرفته است فروید نام این پدیده را ملامت های تمدن می‌گذارد .

عمده مشکلات انسان به سه دسته تقسیم می‌شود:

1- مشکلات با جبر طبیعت : انسان همواره موجودی ضعیف و فانی ، محدود به زمان و مکان و در برابر طبیعت جبرگرا حقیر و ناتوان است

2- مشکلات با خود : در اثر عدم خودشناسی و نداشتن ارتباط با ذات و درون خود

3- مشکلات با جامعه : بر اثر عدم توانایی برقراری ارتباط با دیگران و محدودیت های ایجاد شده در جامعه ...

پس انسانی که از ملامت های تمدن خسته شده ، در ارتباط با خود و جامعه مشکل داشته و با توجه به میل بی نهایت طلبش نمی خواهد موجودی ضعیف و محکوم به فنا باشد از جامعه ترد می‌شود و می‌کوشد دنیایی بسازد که همواره خودش در آن تنها قوه قهار باشد و نتیجه اش می‌شود دنیای رسانه ها و فضای مجازی .

به تمدن مجازی خوش آمدید در اینجا دیگر انسان محدود به زمان و مکان نیست ، چارچوب و قانونی نداشته و اثری ابدی از خود به جای می‌گذارد در واقع با ایده آل ترین نسخه خود مواجه بوده و همه چیز در راستای لذت و کمال ارضای سائق هاست ، پس چرا باید از این دنیای مجازی خارج شود و با ملامت های تمدن سر و کله بزند ؟ و این ماجرا تا جایی ادامه پیدا می‌یابد که فرد مرز بین جهان واقعی و مجازی را تشخیص نمی دهد و به پوچی می‌رسد ، بشر توانسته بود توازن خوبی میان دو سائق برقرار کند اما آزادی بی حد و مرز رسانه ها کار را خراب کرد و هرچه رشته بودیم پنبه شد .

در این یاداشت نمی خواهم بگویم که رسانه و فضای مجازی بد است و حتی نمی‌خواهم بگویم که خوب است بلکه می‌خوام بگویم مانند چاقویی دو لبه و مجموعه ای از تهدید ها و فرصت هاست ، اما یادمان باشد در طول تاریخ و مخصوصا در جوامع صنعتی همواره رسانه ها در اختیار صاحبان قدرت و قشر کاپیتالیست بوده است و وظیفه اصلیشان القای تفکرات این اقشار به مخاطب و به تعبیری سرگرم سازی و انحطاط مخاطبان بوده تا به نیروی کاری فاقد تفکر و اندیشه تبدیل شوند .