به گزارش خبرنگاران گروه جامعه گزارش خبر، شب گذشته آیین بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی با حضور میهمان ویژه ؛علیرضا قیامتی شاهنامه‌پژوه و استاد دانشگاه و جمعی از فرهنگیان و نویسندگان و شاعران و اقشار مختلف مردم بافق برگزار شد
علیرضا قیامتی در این مراسم گفت: هر روز، روزِ فردوسی بزرگ است نمی‌توان زادوز او را به یک روز خاص محدود کرد، به گفته این استاد و شاهنامه پژوه «فردوسی، خدای سخن است؛ او زبان مستحکم و استواری دارد و واقعاً پدر زبان فارسی امروز است؛ او دل‌باخته و مجذوب مفاهیم حکمت اسلامی بود»
حکیم فرزانه زبان و ادب فارسی که تمام عمر و هنر خود را برای خلق شاهکار جاودانه‌اش «شاهنامه» صرف کرد تا با گذشت دقیقاً هزار سال از روز درگذشت او در سال ۴۰۳ هجری شمسی، امروزه هنوز به‌عنوان بزرگترین حماسه‌سرای تاریخ و پاسدار زبان فارسی از او یاد شود.
به گفته قیامتیحضور پرشور مردم بافق در تکریم مقام خالق شاهنامه نشانه قدرشناسی ملتی است که هویت ملی و فرهنگ اسلامی خود را مدیون حماسه مستحکم و کلام استوار حکیم زاده پاژ می‌دانستند.
فردوسی در کلام ادب شناس بیگانه
قیامتی در ادامه به یان ریپکا، دانشمند بزرگ و ادب شناس کشور چک، اشاره کرد که در کتاب تاریخ ادبیات ایران خود، درباره فردوسی می نویسد: «فردوسی در سراسر عرصه ادبیات فارسی، چون تهمتن قد برافراشته است». همو در جایی دیگر از همان کتاب، درباره شاهنامه نوشته است: «حقیقت مسلم این است که در پهنه گیتی، هیچ ملت دیگری دارای یک چنین حماسه با عظمتی نیست که تمام سنت های تاریخی اش را، از دوران تاریک اساطیری تا اواسط سده هفتم در برداشته باشد».
فردوسی در کلام برتلس
برتلس، خاورشناس بزرگ روس، در مراسم هزاره فردوسی در کشورمان شرکت، و در آن جا سخنرانی کرد و از عظمت و بزرگی فردوسی و شاهنامه او سخن گفت. او سخنان خود را با این عبارت به پایان رسانید: «مادام که در جهان مفهوم ایرانی وجود خواهد داشت، نام پرافتخار شاعر بزرگ هم که تمام عشق سوزان قلب خود را به وطن خویش وقف کرده بود، جاوید خواهد ماند. فردوسی، شاهنامه را با خون دل نوشت، و به این قیمت، خریدار محبت و احترام ملت ایران به خود گردید».
این استاد فرهیخته در ادامه صحبت هایش گفت : گرامیداشت نام و یاد فردوسی را تنها به برگزاری روز بزرگداشت خالق شاهنامه ختم کرده ایم و برخی ابیاتش را با دیوارنویسی، بر چهره شهر تصویر می‌کنیم، یا در بهترین حالت تندیسی را در بزرگترین میدان شهر قرار می‌دهیم و همه این‌ها کل اقدامات ما برای بزرگداشت حکیم سخن می‌شود.
اما به واقع چه شده است که بعدازاین همه سال از گرجستان و ارمنستان گرفته تا تونس و بنگلادش و مکزیک و روسیه با اقتباس از شاهنامه فردوسی فیلم می‌سازند، زبان و اخلاق و فرهنگ و درک مفاهیم تدریس می‌کنند؛ اما این گنج بزرگ در سرزمین آبا و اجدادی اش آن طورکه باید و شاید تبلور ندارد و مهجور باقی مانده است؟
وی با بیان اینکه توجه شاهنامه به جایگاه مادر بودن زنان بسیار زیاد است، می‌افزاید: زمانی که از مباحث شاهنامه سخن به میان می‌آید، اولین موضوع بحث جنگاوری است و این در حالی است که بر خلاف بسیاری از حماسه ها، زن در شاهنامه یک حضور گذرا ندارد و سیمای زن گذرا نیست. حضور زن ارزشمند است؛ حضوری است که رنگ و لعاب اصلی داستان‌های شاهنامه را در خود دارد. درحقیقت به زنان شاهنامه از نظر سیرت و خرد و فرزانگی بسیار می‌توان پرداخت.
دکتر علیرضا قیامتی زاده یکم شهریورماه هزار و سیصد و پنجاه و یک در شهرستان تربت جام است. وی تحصیلات آموزشی و دانشگاهی خویش را تا دوره دکتری زبان و ادبیات فارسی در شهرهای تربت جام و مشهد ادامه داد و هم‌اکنون استاد دانشگاه فرهنگیان مشهد است.
قیامتی تاکنون آثار مختلفی در گستره ادب فارسی منتشر نموده است. از جمله آثار وی می‌توان به «آرمان‌شهر در شعر معاصر»، «خرگرد در گذرگاه جاده ابریشم»، «مجموعه مقالات عبدالرحمان جامی» در سه جلد، «مقالات هاتفی خرگردی»، «قاسم انوار»، «شیخ جام ژنده‌پیل»، «نخستین شاعر عارف فارسی»، «همه ساله اردیبهشت هژیر»، «عرفان ایرانی پیام‌آور مهر و راستی»، «شاهنامه گنجینه دادگری و نیکویی»، «سخن گفتن پهلوانی» و «تاثیر شاهنامه بر حماسه‌های ملی دیگر»، اشاره کرد
